ویژگی های بالینی برای تشخیص RLS

سندرم پاهای بی قرار اولین بار توسط کارل اکبوم ، یک متخصص مغز و اعصاب سوئدی توصیف شد
در دهه گذشته ، ویژگی های کلیدی مورد نیاز برای تشخیص
از طریق یک فرآیند اجماع مشخص شده اند و شامل 5 ویژگی تشخیصی اساسی ارائه شده در زیر است

علاوه بر این پنج ویژگی ، دو مشخصه مهم نیز وجود دارد که باید برای تشخیص در نظر گرفته شود

معیارهای تشخیصی سندرم پاهای بی قرار (بیماری ویلیس اکبوم):

1. نوعی تمایل و اجبار به حرکت پاها که معمولاً اما نه همیشه همراه با احساسات ناراحت کننده و ناخوشایند در پاها همراه است

2. میل به حرکت دادن پاها به همراه احساس ناخوشایند در پاها یا دستها که در طول دوره استراحت ایجاد یا بدتر می شوند

3. با انجام دادن کارهایی مانند پیاده روی یا کشش و حداقل تا زمانی که فعالیت ادامه دارد، احساسات ناخوشایند یا درد متوقف شود یا کاهش یابد

4-  تشدید علائم فوق در عصر یا شب

5- وقوع خصوصیات فوق علائم اصلی ابتلا به یک اختلال دیگر به حساب نیایند و علل دیگری مانند
میالژی ، استاز وریدی ، ادم ، آرتروز ، گرفتگی ساق پا ،نوروپاتی عصبی و علل مشابه مطرح نباشند.

سندرم پای بی قرار مزمن : علائم بیماری به طور متوسط ​​2 / هفته در سال گذشته رخ داده است
پاهای بی قرار متناوب :  علائم به طور متوسط ​​<2 / هفته در سال گذشته اما بیش از 5 بار تکرار شده است

آر ال اس بطور قابل توجهی باعث  آسیب های اجتماعی ، شغلی ، آموزشی ، یا سایر زمینه های مهم عملکردی میشود.

نکات خاص

1. گاهی اوقات میل به حرکت با ناراحتی در بازوها و پاها نیز رخ می دهد.
2. در مواردی که علائم بسیار شدید یا در مرحله پیشرفته باشد، ممکن است علائم در طی روز هم حضور داشته باشند و همچنین ممکن است علائم با فعالیت فیزیکی بهبود چندانی نداشته باشند.
3. ویژگی های سندرم بی قراری پا ممکن است در کودکان متفاوت باشد.